پلاك دنداني مهمترين عامل اتيولوژيك ايجاد بيماري هاي لثه و پريودنتال ميباشد بنابراين پيشگيري وكنترل تجمع پلاك در سطوح مختلف دندان نقش بسيار مهمي در پيشگيري و درمان ژنژيويت و پريودنتيت دارد. اگر چه برداشت مكانيكي پلاك روش اصلي بهداشت دهان ودندان محسوب ميگردد و انجام آن بطور كامل حتي توسط افراد دقيق هميشه امكان پذير نمي باشد براي حل اين مشكل توصيه مي شود كه كنترل شيميايي به روش مكانيكي افزوده گردد. با توجه به اهميت كنترل شيميايي پلاك اين مطالعه در نظردارد تا اثرات مصرف توام و متوالي دهانشويه هاي كلرهگزيدين وسديم فلورايد را برايندكس هاي پلاك ارزيابي نمايد.